Nekada davno, žene su rađale decu stojeći na ciglama. Cigle su služile tome da žena bude što viša i da bi babica samim tim lakše uhvatila dete tokom porođaja.

Iako za današnje vreme ovo zvuči suludo, ženama se nekada davao alkohol kako bi manje osećale bol prilikom porođaja.

Kada su ljudi prestali da žive nomadskim načinom života i, samim tim, više vremena provodili na jednom mestu, počeli su da koriste stolice za porađanje kako bi se ženama olakšalo.

Žene iz visokog staleža su bile primorane da se porađaju u javnosti kako bi se izbegle manipulacije, zamene beba i slično.

Dugi niz godina, zbog loših uslova i nerazvijene tehnike porođaja, trudnoća je za svaku ženu bila opasna po život. Lekovi protiv bolova koji se koriste tokom porođaja otkriveni su tek početkom 20. veka, ali je tada donesena zabrana njihovog korišćenja, pošto se smatralo da je smisao ženskog životnog puta u izdržavanju bola.

U nekim južnoafričkim plemenima žene su smele da se udaju isključivo za vreme samog porođaja. Nije baš privlačno ni zamisliti izgovaranje sudbonosnog "da" dok žena oseća nesnosne bolove.

U nekim sredinama, žene su za vreme trudova morale da pripremaju tortu zbog verovanja da će to ženi umanjiti bolove. Takva torta se nazivala "kolač uzdisaja".

Kako se sve do 20. veka nije posvećivalo mnogo pažnje higijeni i prenošenju zaraze, žene su se većinom porađala prljavim rukama, piše Blic Žena.