Kompjuterske simulacije su pružile nove dokaze koji idu u prilog ,"baka hipotezi",  čuvenoj teoriji da su ljudi evolucijom produžili svoj životni vek u odnosu na majmune zahvaljujući tome što su bake pomagale u hranjenju unučadi. Istraživanje je pokazalo da su bića, kreirana u simulacijama, živela još 25 godina nakon ulaska u svet odraslih, da bi nakon 24 000 do 60 000 godina, u toku kojih je baka pomagala u odgajanju unuka, ova bića živela i 49 godina nakon sticanja statusa odraslih.


Ova hipoteza tvrdi da je pomoć baka važna zato što se na taj način majke ranije odluče da rađaju još dece. Odvajanje deteta od majke se odvija u ranijem detinjstvu, a sposobnost deteta da se samostalno hrani se odlaže zbog pomoći bake. Tako što svojim ćerkama omogućavaju da rode više dece, i angažovanjem oko unuka, prve bake čiji je životni vek bio duži od reproduktivnog, svoje gene dugovečnosti prenose na naredne generacije.


Kristen Hoks, uvažena profesorka na univerzitetu Juta, navodi da je pomoć baka ključna za razvoj socijalnih veza i sve veću međusobnu zavisnost. A sve to je uticalo i na razvoj drugih socijalnih kapaciteta koji su u temelju evolucije, kao što je sklapanje brakova, povećanje zapremine mozga, učenje novih veština i našu sklonost ka međusobnoj saradnji.