Ranije sprovedena istraživanja pokazala su da je za ubrzanje razvoja nedonoščadi veoma važan dodir, odnosno direktan kontakt kožom u trajanju od nekoliko sati dnevno – bilo držanjem bebe u naručju, bilo maženjem deteta. Međutim, nešto novijom studijom je utvrđeno da se pozitivan efekat ovog kontakta ostvaruje čak i u desetoj godini života deteta, odnosno da dejstvo dodira s roditeljem traje duže nego što se ranije verovalo.

U istraživanju koje je, sa svojim saradnicima, sprovela Rut Feldman, profesorka psihologije na izraelskom Univerzitetu "Bar-Ilan", učestvovale su 73 majke, koje su naučnici zamolili da najmanje jedan sat dnevno uspostavljaju direktan kontakt putem kože sa svojim novorođenčetom. Istovremeno, posmatrane su 73 prerano rođene bebe koje su sve vreme provodile u inkubatoru.

U desetoj godini života ovih mališana, deca koja su imala redovan kontakt s majkom imala su kvalitetniji san, bolje hormonske odgovore na stres, zrelije funkcionisanje nervnog sistema, uz šta su pokazali i bolju sposobnost mišljenja – naročito u odnosu na decu koja su bila lišena kontakta s roditeljima.

Ovi rezultati raduju pre svega zbog svega negativnog što preuranjen porođaj sa sobom nosi – sporiji razvoj mozga deteta, preosetljivost na ljudski kontakt i stimulaciju koja se, normalno, dobija od majke, ističu stručnjaci. Štaviše, do istih rezultata došli su naučnici koji su ispitivali stanje novorođene mladunčadi u životnjskom svetu.

Upravo zato, veruje se da kontakt s majkom možete biti "okidač" za pravilan razvoj nedonoščadi. Ovaj konakt još se naziva "nega kengura", zbog specifičnog načina na koji ženka ovog torbara brine o svojim mladima. Takav metod već je oproban – prerano rođena deca iz Kolumbije, zemlje koja oskudeva u inkubatorima, dodirom s majkom su upoznala svet oko sebe, oslobodila se u njemu i počela se razvijati kao i sva druga deca.

Priredila: Tamara Sorak