Lekari su merili moždanu aktivnost kod beba tokom primene nekih bolnih dijagnostičkih ili terapijskih tehnika i utvrdili da mozak reaguje na bol a da se pri tome bebina grimasa ne mora nužno promeniti.

Zbog tog otkrića predlaže se i izmena prakse koja se raširila u britanskim bolnicama, ali i u nekim drugim krajevima sveta, a to je da se bebama daju male količine šećera pre nekih bolnih postupaka. Na primer, pre uzimanja uzorka krvi za analizu ili davanja injekcije, bebi se daje mala kašičica šećera, jer se smatra da on stimuliše proizvodnju tzv. endogenih opijata – hemijskih sredstava koje organizam prirodno luči da bi se odbranio od bola. Novo američko istraživanje pokazuje da šećer sprečava uobičajene reakcije kao što su grimase ili plač, ali reakcija mozga dokazuje da beba ipak doživljava bol.