Sonja Salari, sociolog na Univerzitetu Juta, redovno drži kurs iz studija o porodici, a kada to učini, postavlja isto pitanje svojim studentima: "Ko je ovde najbliži sa bakom po majci, od svih njihovih baka i deka?" Pouzdano, većina ruku su gore. Zatim, ona pita: "Ko je najbliži dedi po majci?" Onda pita za baku po ocu, pa za dedu po ocu. Sa svakim narednim pitanjem, tetka, stric, ujak itd. broj ruku se smanjuje.
Njena anketa je savršen nastavak njene lekcije o onome što istraživači nazivaju "matrilinearnom prednošću": ljudi imaju tendenciju da bolje ocenjuju odnose sa majčinom stranom porodice. U jednoj studiji , deca su izjavila da imaju jače veze sa bakama i dekama po majci, posebno sa bakama po majci; autori su primetili da se ovo otkriće čini posebno značajnim s obzirom na to da je veća verovatnoća da će deca živeti u blizini svojih baka i deda.
Istraživanje je takođe otkrilo da se bake i dede osećaju posebno povezanim sa decom svojih ćerki. Kada su učesnici u jednoj studiji ocenili kolika bi verovatnoća bila da spasu određenog rođaka hipotetički zarobljenog u zapaljenoj zgradi – doduše, pitanje intenzivnog istraživanja – većina je rekla da će se ponašati najaltruističkije prema deci svoje tetke po majci, a zatim prema deci njihove tetke po majci, onda tetke po ocu i na kraju ujaka po ocu.
Iako se matrilinearna prednost ne odnosi na svaku kulturu i osobu, ona je dobro dokumentovana, posebno u SAD i Evropi. Pa zašto je to slučaj?
Jedan od ključnih faktora može biti da žene imaju veću vjerovatnoću da ispunjavaju uloge čuvara porodice i familijarnih odnosa, što znači da preuzimaju često nevidljiv rad održavanja bliskosti svoje porodice. To može uključivati pozivanje i posetu rođacima, sećanje na rođendane, slanje prazničnih čestitki i organizovanje odmora i događaja – uz to da budete osetljivi na svačije potrebe.
Majke i ćerke imaju tendenciju da budu jedinstveno bliske. Kada su dve žene motivisane da održe jaku vezu jedna sa drugom, njihova veza postaje praktično neraskidiva,a to oseća i dete i zbog toga je blisko sa bakom po majci.
Sve ovo pokreće pitanja da li bi očevi, kada bi više radili na očuvanju bliskosti i porodičnih veza, mogli da stvore bliskiju vezu deteta sa njegovim roditeljima, odnosno sa bakom i dekom po ocu.
Svi možemo raditi na toplijim odnosima, a dete naravno postaje bliskije sa onim članom sa kojim provodi više vremena i koje se prema njemu ophodi sa ljubavlju. Takođe, treba da zapamtimo da više bliskosti ne znači nužno i manje granica.
(Yumama)
BONUS VIDEO: