Majka sklona anksioznosti će verovatno imati ćerku sa sličnim simptomima. Slične rezultate dobili su istraživači sa Univerziteta Dalhousi (Kanada), čiji je članak objavljen u časopisu JAMA Network Open.
Prethodna istraživanja su pokazala da se anksiozni poremećaji mogu javiti unutar iste porodice. Autori nove studije odlučili su da otkriju kakvu ulogu u ovom efektu igra genetika, a kakvu ulogu imaju uslovi životne sredine, odnosno atmosfera u porodici.
Istraživači su analizirali podatke o skoro 400 kanadske dece starosti oko deset godina. Naučnici su sugerisali da ako genetika igra glavnu ulogu, onda će deca oba pola podjednako patiti od anksioznosti, bez obzira na to ko je nasledio poremećaj od majke ili oca. A ako se anksioznost kod dece manifestuje zbog činjenice da "uzimaju primer" od roditelja istog pola, onda mogu postojati različiti scenariji uticaja majke na ćerku i oca na sina, piše portal deti.mail.ru.
Kao rezultat toga, naučnici su došli do zaključka da je ova poslednja pretpostavka verovatnije tačna: dominantnu ulogu u pojavljivanju simptoma anksioznosti kod dece igra atmosfera u porodici, a ne geni – sinovi i ćerke imaju tendenciju da se "zaraze" anksioznim ponašanjem svojih roditelja.
Sve u svemu, život pod istim krovom kao otac ili majka sa anksioznim poremećajem skoro utrostručuje šanse da dete istog pola razvije slične simptome. Ovaj efekat je posebno izražen kod majki i ćerki.
Za očeve i sinove, prenosni efekat simptoma anksioznog poremećaja je mnogo slabiji nego za majke i ćerke. Istovremeno, prisustvo mentalno zdravog oca u domu smanjuje šanse da se kod sina razvije anksiozni poremećaj, a kod ćerke mentalno zdrave majke.
BONUS VIDEO:
(Yumama/T.A.S.)