Srpska pravoslavna crkva i pravoslavni vernici slave Badnji dan i Badnje veče, pripremajući se za proslavu Božića – najradosnijeg hrišćanskog praznika, rođenja Isusa Hrista, kada jedni duge pozdravljaju sa "Hristos se rodi".

Dan uoči Božića, jeste Badnji dan. Naziv je dobio po tome jer se toga dana seče badnjak i unosi u kuću. Sa ovim danom već počinje Božićno slavlje.

Takođe, Badnji dan je karakterističan i po - korinđanju.

Ovaj stari običaj još se praktikuje tu i tamo po Vojvodini (uglavnom po Banatu).

Na Badnje veče deca idu od kuće do kuće i pitaju: "Domaćine, je l' slobodno korinđati?". Ukoliko jeste, klinci počinj da pevaju u horu ili pojedinačno.

Korinđanje

Na korinđanje najčešće idu deca, u pratnji najstarijih članova porodice, u kasnim popodnevnim satima, pre nego što započne predbožićna večera. Korinđaši uglavnom obilaze porodice iz komšiluka i veselim pesmicama čestitaju Badnji dan i predstojeći Božić.

Narodni običaji kažu da što korinđaši glasnije pevaju, to donose više sreće domu koji posećuju.

Nakon toga, ljubazni domaćini deci daju slatkiše, jabuke, orahe, suve šljive i slično.

Ovaj običaj ima i dublji smisao, jer se na Badnje veče posti, pa klinci moraju da sačekaju Božić da bi uživali u "plenu". Dakle, poenta je – odupreti se iskušenjima.